Sevgililer Günü, her yılın 14 Şubat günü birçok ülkede kutlanan özel bir gündür. Kökeni, Roma Katolik Kilisesi'nin inanışına dayanan bu gün, Valentine ismindeki bir din adamı için ilan edilen bir bayram günü olarak ortaya çıkmıştır. Valentine kelimesi, Batı medeniyetlerinde hoşlanılan kişi veya sevgili anlamlarında da kullanılır. Ancak Roma Katolik Kilisesi inanışına göre 14 Şubat, “St. Valentine’s Day” olarak bilinir. Anlamı ise “Aziz Valentine Günü” dür. İki farklı anlam ve amaca hizmet eden bu anma günleri, farklı topluluklar tarafından değişik şekillerde kutlanır. Birçok batı toplumu ve Türkiye’de Sevgililer Günü’nde çiftlerin birbirlerine duyduğu sevgiyi daha anlamlı ve özel kılmak adına bu özel gün kutlanır ve çiftler birbirlerine çeşitli hediyeler alırlar.

14 Şubat ile romantizm akımını ilk defa birleştiren isim, İngiliz şair Chaucer’dir. Şair 14. yüzyılda yaşamış, kuşların eşlerini seçtiği tarih olarak 14 Şubat’ı gözlemlemiştir. Bu nedenle o günlerden günümüze 14 Şubat Sevgililer günü hikayesi olarak Chaucer’in romantik bakış açısı anlatılır.

Sevgililer günü, çiftler arasındaki duygusal bağı güçlendirir ve çiftlerin birbirine duyduğu sevgiyi daha anlamlı kılar. Bu özel günde çiftler birbirlerine çeşitli hediyeler alarak, çeşitli jestler yaparak partnerlerini özel ve değerli htirebilir. Ancak bazı durumlarda çiftlerin bu gün için beklentileri artabilir ve bu da ilişkide baskı hmelerine sebep olabilir. Önemli olan, çiftlerin bu günü kendilerine göre özel şekillerde kutlamaları ve birbirlerine duydukları sevgiyi samimiyetle ifade edebilmeleridir. Özellikle sosyal medyanın etkisiyle, çiftler arasındaki bu beklentinin maddi ve duygusal baskıları ortaya çıkabilir. Eğer çiftler arasında bu beklentiler karşılanmazsa çeşitli problemlere ve iletişimsizliklere yol açabilir. Burada önemli olan çiftlerin sağlıklı bir iletişim kurarak birbirleriyle açıkça konuşabilmesidir. Çiftlerin birbirlerine sağladığı anlayışla bu baskı hafifletilebilir ve bu özel gün onlar için daha anlamlı bir hale gelebilir.

Bunun yanında tüketim kültürünün bir unsuru olarak var olan sevgililer günü aşkın ve sevginin göstergesi olarak karşımıza çıkmaktadır. Tüketme eylemi, insanoğlunun yaşamı boyunca her daim onunla birlikte var olmuş, döngüsel eylemler bütünüdür. 14 Şubat gibi diğer özel günlerde de tüketim eylemi tüketim kültürünün odağı haline gelmiştir. İnsanlar başkasını mutluk etmek ve sevgilerini gösterebilmek adına çeşitli hediyeleşme ritüelleri, para harcama veya farklı yollarla bir başkasını mutlu etme davranışlarında bulunur. Birçok marka da 14 şubat sevgililer

gününe özel ürünler ortaya koyar. Yemek-içecek sektörüne baktığımızda romantik yemekler, kalp şeklinde sandviçler ve kurabiyeler, mum ışığında akşam yemeği konseptleri karşımıza çıkmaktadır. Ya da markalar kişiselleştirilen hediyeler, mum, çikolata, takı, özel sepetler, kırmızı ve pembe renklerinde kıyafetler gibi ürünleri özel olarak tasarlarlar ve tüketiciye ürünleri bu özel günde sunarlar. Müşteri bu tarz ürünlere maruz kaldıkça tüketim eylemini de artırır ve 14 Şubat tüketim çılgınlığı için vazgeçilmez bir hal alır. Bunun yanında sevgililer gününe özel hazırlanan reklamlar ve düzenlenen etkinlikler de tüketici için bir baskı oluşturabilir. Bu da kişinin tüketim ihtiyacını artırıcı nitelikte olacaktır. Sonuç olarak; sevgililer günü markaların satış devamlılıklarını sağlamaları ve daha çok tüketiciye ulaşmaları için fırsat olma özelliği taşır. Fakat çiftler tüketme eylemlerini bir ritüele dönüştürmeden bu baskıyı biraz olsun hafifletebilir. Sadece sevgililer gününde değil her gün kalbinizin sevgiyle dolu olması dileğiyle.